Als u uw definitie van 'valsspelen' enigszins verruimt, moet u rekening houden met de klacht van Bobby Fischer over collusie tijdens het Wereldkampioenschap schaken in 1962 (zie: https://en.wikipedia.org / wiki / World_Chess_Championship_1963).
Kortom, het Wereldkampioenschap schaken had kwalificatierondes, waar je door moest gaan, moest je een van de beste kandidaten zijn op basis van het aantal punten dat je tijdens een ronde hebt verzameld -robin stadium. In een dergelijk systeem is een overwinning 1 punt waard en een gelijkspel 1/2 punt. Dus als je bovenaan het scorebord staat en de 2e plaats op het scorebord speelt, en jullie beiden gelijkspel, dan zouden jullie allebei je respectievelijke # 1 & # 2-plekken behouden.
Fischer beweerde dat daar was een heimelijke verstandhouding tussen de meeste Sovjet-spelers, die van tevoren hadden afgesproken dat ze tegen elkaar zouden gelijkspelen om een gevreesde '0' in een wedstrijd te vermijden. In het bijzonder zou deze overeenkomst hebben plaatsgevonden toen 'gedwongen remises' tussen deze Sovjet-spelers wiskundig zouden hebben voorkomen dat Bobby Fischer de volgende fase van het kampioenschap bereikte. Deze collusie kan worden gezien als een soort 'nationalistische teamgeest', wanneer het WCC een individueel wedstrijdevenement zou moeten zijn.
Merk ook op dat 'afgesproken trekkingen' in strijd waren met de regels van de wedstrijd. In feite mocht geen enkele speler akkoord gaan met een gelijkspel vóór de ~ 15e zet, volledig om een dergelijke samenspanning te voorkomen. Dus in plaats daarvan beweerden de Fischer dat de Sovjet-spelers samenspanden door bekende drawish-lijnen te spelen, die duurden tot na de 15e zet, waarna ze gemakkelijk instemden met een remise. De bewering van Fischer was gebaseerd op het idee dat spelers lager op het scorebord hun tegenstander geen 'been-up' in het toernooi zouden hebben gegeven door een gelijkspel te garanderen - in plaats daarvan hadden ze zelf vechtkansen moeten nemen voor een overwinning.
Er waren drie belangrijke gevolgen van deze beschuldigingen :
(1) De ICC erkende indirect de klachten van Fischer door het formaat van het kampioenschap te veranderen van Round-Robin naar knock-out eliminatie;
(2) De schaakgemeenschap werd geconfronteerd met direct bewijs van de problemen die werden veroorzaakt doordat schaken steeds meer 'drawish' werd . In dit geval werd aangetoond hoe overtuigend de Sovjets in staat waren om games te spelen die volledig volgens het boekje waren, van de eerste zet tot de laatste, zonder innovatie. Dat gesprek gaat vandaag door (waar het aandeel van trekkingen bij spelen op het hoogste niveau blijft toenemen); en
(3) Bobby Fischer heeft Fischer Random Chess (AKA Chess960) uitgevonden, een variant die het willekeurig schudden van stukken voor elke speler voor het spel omvat. Fischer voerde aan dat door de stukken willekeurig te verdelen, de innovatie zou toenemen en dat er geen soortgelijke collusie zou kunnen plaatsvinden, omdat er niet zoiets zou bestaan als een bekende tablebase van drawish games om mee samen te werken. [* Merk op dat hij Fischer Random pas in de jaren 90 heeft uitgevonden, dus of we kunnen zeggen dat de heimelijke verstandhouding hier sterk toe heeft geleid of niet, valt te betwisten].